انتقال الکترون یا قطبی شدن:

یک اتم از یک هستۀ شامل پروتون با بار مثبت و نوترون بدون بار و همچنین الکترون­هایی با بار منفی که در اطراف هسته قرار دارند ساخته شده است. به طور دقیق­تر، اوربیتال­های موج ایستاده در اطراف هسته الکترون ها دارای بار منفی هستند. اتم هیدروژن دارای یک الکترون و یک پروتون است و درون هستۀ خود نوترون ندارد  و درواقع تنها اتم در جدول مندلیف است که هستۀ بدون نوترون دارد. در حالت عادی یک اتم ختثی است یعنی تعداد الکترون­های آن با تعداد پروتون­های موجود در هسته برابر است. شکل بالا یک طرح واره از اتمی خنثی با سه الکترون و سه پروتون را نشان می­دهد[1].

طبق مدل بور، الکترون­ها به دور هسته می­چرخند و با جاذبه الکترواستاتیکی بین آنها به سمت هسته کشیده می­شوند.

انتقال الکترون ها در یک جسم (قطبی شدن) یا از یک جسم به جسم دیگر (بار رسانا) منجر به ایجاد یک جسم باردار استاتیکی می­شود و بزرگی بار در درجه اول به اندازه، شکل، ترکیب و خواص الکتریکی تشکیل دهنده اجسام بستگی دارد. 

تجمع بارهای مثبت یا منفی بر روی مواد عایق یا رسانا را الکتریسته ساکن می گویند. این بارها می توانند بر اساس ظرفیت ذخیره شده برخی از مواد نسبت به مواد دیگر، متفاوت باشند. کلمه استاتیک به سادگی به این معنی است که بار را نمی توان با نیروی الکتروموتور یکسان کرد یا انتقال داد تا زمانی که ظرفیت بین دو جسم کاهش نیافته باشد.

 

 


[1] https://www.saferack.com/understanding-and-mitigating-static-electricity-in-industrial-settings/